Total Pageviews

Nissy's Personal Blogging Purpose

I started this blog on August 5, 2021, as a space where I can freely share my thoughts and emotions. Opening up to others has always been hard for me, but this blog helps me work through my feelings and be real with myself. Feel free to read anything here, but please do so with kindness and without judgment. ^_^

Thursday, November 28, 2024

End of Month, November 2024

Hello my dear nissy, today is october 28. 2 days nalang, katapusan na ng November, so I would like to take this chance na wala akong ginagawang kahit ano para i-kuwento sa'yo kung ano yung mga ginawa ko sa buwan na ito, and also my realizations.

    Wala talaga akong maalala sa mga ginawa ko ngayong month, so just like what I did last time, by week yung pag-ku-kuwento ko.

    First week, it was the time na what I only did was to research on random things na gagawin ko sa system namin sa java. Tapos nung week din na 'yon diniscuss yung paggagawa namin ng trailer, ang napunta sa amin ay yung alamat ng lamok so medyo challenging. Tapos nung week din na 'yon yung dapat na proposal namin para sa python namin, which is ang pagpipilian ay tetris, math quiz game, or sudoku.

    2nd week, 'eto na yung time na nalaman ko yung score ko both discrete and physics, which I eventually realized na kailangan kong bumawi sa finals kasi medyo sablay yung score ko nung midterms. It was also the week na kung saan nangyari na ang cisco exam namin na naudlot nang naudlot, nasagutan ko naman ng ayos kaso medyo sumablay doon sa part ng essay. Nangyari rin sa week na ito yung databiz namin tapos honestly, hindi ako nakinig sa buong seminar. During the event, nalaman ko yung score ko sa python na matagal kong in-overthink dahil akala ko ang dami kong mali, but the score turns out really great. Masarap yung snacks nila na ensaymada, tapos pagkauwi, kumain kami ng the crunch ng girlies.


    3rd week, puro java system lang talaga yung inaatupag ko nung time na ito so wala akong maikukuwento sainyo TwT. Halos magdamag ko nang ginagawa at inaayos para lang ma-reach yung target ko within that day. Hindi na ako nakakaramdam ng kahit anong pagod, pero gustong-gusto ko na magpahinga, naaawa na ako sa sarili ko pero mas pinipili ko pa ring tapusin yung mga dapat kong gawin. This week din nangyari yung intrams na hindi naman talaga ako nag-enjoy kasi puro tambay lang yung ginawa ko. Pero the one core memory that happened to me during this week was nagkaroon ako ng first photo with her! Hindi man siya aware, but she is within that frame. Yung simpleng photo na 'yon, it may be cringey to say, but yung pagkaumay ko sa system namin, it all fade away. For inspiration kasi talaga si jade!


    4th week, it was November 20, the day when I had a photo her... standing near her, beside her. I honestly told myself in this blog na nung time na in-admire ko siya, "you have to keep your boundary miss nissy". Yun ang lagi kong paalala kasi ayaw kong maulit yung dati. Kaya never ko siya kinausap online na ako talaga yung mag-initiate, I don't want to get close to her, it will be better if I keep my distance, kasi alam ko naman na itong nararamdaman ko, mas maganda kung hahayaan ko nalang. Yung wala akong gagawin na kahit ano, para hindi ako maging dehado.

    Pero kung magiging honest ako, during that time na nasa tabi niya ako, biglang pumasok sa isip ko, fudge iba na itong nararamdaman ko. It may start as an inspiration pero ngayon na nasasanay na ako na gusto ko siyang laging makikita, sakanya ko nararamdaman yung kakaibang saya. Medyo delikado na si nissy sa part na ito na na-re-realize niya na iba na. Pero I don't know her that much, maybe I'm just fantasizing over her, or am I just idolizing her? I should set my priorities straight, hindi ko hahayaan na mangyari ulit yung dati. Sa kabila ng lahat ng sinabi ko, pinapangako ko sa sarili ko na happy crush lang ito!

Happy crush na ginawan ko ng playlist sa Spotify, hayyy devine, the woman that you are





    Now that it is already 5th week of November, it feels like time seems to pass by very quickly. Parang nung isang araw lang, nahihirapan ako mag-connect ng database sa system namin, tapos ngayon okay na! Parang kailan lang hirap na hirap akong isipan ng trailer yung asean namin, tapos ngayon okay na rin! Nahihirapan din ako sa pag-iisip sa commercial, pero nairaos. At nahirapan na paganahin yung tetris game, pero naitawid din! The one core memory that happened to me during this week was pumunta kami kila Yesha, dito ko na-realize na time really heals everything. If you guys may not know, I liked this girlie that we can call "vb girlie" during my 1st year of college and that girl is still my classmate up until now. Hanggang sa nangyari ang mga bagay na hindi inaasahan, I even had this corny and cringy memory-- I bravely did a spoken word just to confess, but despite all that happened, what really matters right now is it was all in the past now, at may world peace nang nangyari.








Para sa realizations ni nissy sa month of November 2024...
 
    Last year, November din yung pinaka-stressful na month para sa'kin and it was all deja vu since ilang week din akong di maka-function nang maayos dahil sa mga pinapagawa sa'min. Sa sobrang stress ko sa month na ito, I am breaking out! Ang pinaka napagtanto ko sa month na ito ay merong mga instances na napapabayaan ko na talaga yung sarili ko para lang magawa yung mga bagay na kailangan kong ma-accomplish. Naisip ko tuloy, in real world kaya, magpapa-alipin ako sa mga ipapagawa sa'kin ng mga boss ko? I have to make a small step at kailangan pagbalansehin yung oras ko sa paggawa at pahinga. 

    a usapang puso naman, I realized na kapag nagkakagusto pala talaga si nissy, nag-iibang anyo siya. Kahit ako mismo, nagugulat na sa mga ginagawa ko. Pero to my future nissy, sana kapag dumating na yung time na the right one comes, I hope you don't push that person away, because after all, you are deserving of receiving that genuine love that you are giving. Pero sa ngayon, ang wish ko lang sa'yo ay please sana 'wag ka nang masyadong maging sunod-sunuran sa iba.

    Anyway, I only want positive vibes in this blog of mine, sa lahat ng mga paghihirap na ginawa ko sa month na ito, sa mga problemang hindi ko direktang masabi dito, sa mga negatibong bagay na iniisip ko, I want to conclude this blog entry by saying na I am beyond thankful for the great memories I have made during this month, and a special mention for this girlie named jade devine, who keeps on motivating me kahit wala naman talaga siyang ginagawang kahit ano.

Maganda yung ganitong admire from afar lang, kaya hayaan mo lang akong gustuhin ka ^_^

No comments: